To pierwszy bieg tej wiosny w naszym mieście, w tegorocznej edycji jubileuszowego Grand Prix Tychów. Zamrowiło się wielobarwną tęczą koszulek na trasie finałowego, bo już szóstego biegu w ramach X edycji. Powiało, nie tylko wiosną, ale optymizmem, że biegi w Tychach mają się dobrze, bo frekwencja dopisała. Pojawiły się znajome twarze, które zapewne zimę spędziły w domowych pieleszach. Widać, że wiosną nie tylko chochoły budzą się ze snu zimowego. Coś się musiało zakończyć – tej wiosny, żeby coś jesienią mogło się rozpocząć – nową edycją. Zapewne tak będzie, bo ten bieg, te zawody na stałe wpisały się do kalendarza imprez biegowych w Tychach. Zjeżdżają się licznie z okolicznych miast miłośnicy biegania, aby uczestniczyć w naszej imprezie, ubogacając ją startując ramię w ramię z mieszkańcami naszego miasta. Tak było i tym razem podczas ostatniego biegu X edycji. Kręte leśne dukty, poprowadzone brzegiem lekko pofalowanego wiatrem Jeziora Paprocańskiego, z widokiem na urokliwy pałac w Promnicach; to sceneria trasy oferowana każdemu biegaczowi tej imprezy. To wizytówka, znak rozpoznawczy każdego biegu w ramach Grand Prix Tychów. Czyż to nie dodatkowy power i motywacja do sportowej rywalizacji na trasie i coś więcej? Medale, puchary, wyróżnienia rozdane tym, co wiedli prym w poszczególnych biegach. Szacunek dla pozostałych uczestników za udział i sportową rywalizację. Do zobaczenia w nowej edycji kolejnych biegów – Grand Prix Tychów.
Na naszej „40-latkowej” Polance od roku ptaszki często ćwierkają: „oj bieda, bieda, bez Krzyśka Biedy”. Dzisiaj nadarzyła się okazja, aby chociaż w symboliczny sposób zaakcentować i uhonorować 17 lat prezesowania „40-latkowi” przez Krzyśka Biedę. Wiele się w tym czasie dobrego wydarzyło w naszym klubie pod batutą Prezesa. Pamiętamy i doceniamy za całokształt. Jeszcze moja osobista refleksja pod adresem cichego bohatera dzisiejszych zawodów: „Krzysiek to jest Ślonzok, hanys z krwi i kości, gibki do roboty, zdolny do miłości”.
Krzysiu, Prezesie – DZIĘKUJEMY!
Witek

Powrót do aktualności